🤔 ทำไมภาษาไทยเรียก “เงินทดลองจ่าย” แต่ภาษาอังกฤษใช้คำว่า “Advance”?

เวลาเราเรียนบัญชีไทย มักเจอคำว่า “เงินทดลองจ่าย” แล้วหลายคนสงสัยว่า…ทำไมไม่ใช้คำว่า “เงินล่วงหน้า” หรือ “เงินยืมชั่วคราว” เหมือนภาษาอังกฤษที่ใช้คำว่า Advance ไปเลย?สองคำนี้มันหมายถึงสิ่งเดียวกันหรือจริง ๆ แล้วคนละเรื่อง?

🔎 “เงินทดลองจ่าย” ในบัญชีไทย

• คำว่า “ทดลองจ่าย” ฟังดูเหมือนเอาเงินไปลองใช้ดู แต่จริง ๆ ความหมายทางบัญชีไม่ใช่แบบนั้น
• หมายถึง เงินที่บริษัทจ่ายออกไปก่อน โดยยังไม่รู้ค่าใช้จ่ายจริง
• มักเกิดจากการให้พนักงาน “ถือเงินแทนบริษัท” เช่น เบิกไปใช้ในการเดินทาง ซื้อของ หรือไปปฏิบัติงาน
• หลังจากใช้งานจริงแล้ว พนักงานต้องนำใบเสร็จมา “ทดลอง/ทดสอบเคลียร์” อีกครั้ง → ถึงจะกลายเป็นค่าใช้จ่ายจริง

🔎 “Advance” ในบัญชีสากล

• คำว่า Advance ในภาษาอังกฤษแปลตรงตัวว่า “ให้ไปก่อน, ล่วงหน้า”
• ในบัญชีจึงหมายถึง เงินที่บริษัทจ่ายล่วงหน้าให้พนักงานหรือคู่ค้า
• ตัวอย่าง: Employee Advance, Advance Payment
• ตรงไปตรงมามาก → “เงินให้ไปก่อน รอเคลียร์ทีหลัง”

📌 แล้วมันต่างกันไหม?

จริง ๆ แล้ว ไม่ต่างกันเลย ✨

• ภาษาไทยใช้คำโบราณว่า “ทดลองจ่าย” เพื่อสื่อว่า “จ่ายชั่วคราว ยังไม่ Final ต้องมาเคลียร์ทีหลัง”
• ภาษาอังกฤษใช้คำว่า “Advance” ที่ตรงตัวและสั้นกว่า
• สุดท้ายทั้งคู่ หมายถึงเงินชนิดเดียวกัน: เงินที่บริษัทให้ไปก่อนเพื่อไปทำงานแทนบริษัท → รอเคลียร์ด้วยใบเสร็จ

🟢 สรุปง่าย ๆ

• เงินทดลองจ่าย (ไทย) = Advance (อังกฤษ)
• คือเงินที่ “บริษัทฝากไว้กับพนักงาน” เพื่อไปใช้งานแทนบริษัท
• ไม่ใช่ค่าใช้จ่ายทันที → จะกลายเป็นค่าใช้จ่ายก็ต่อเมื่อพนักงานนำใบเสร็จมาเคลียร์

👉 เพราะฉะนั้น เวลาเจอคำว่า “เงินทดลองจ่าย” อย่าเพิ่งงงครับ มันคือ “Advance” ที่เราคุ้นเคยนั่นเอง ต่างกันแค่ภาษาที่ใช้เรียกเท่านั้น